Pierwsza książka Haruki Murakami’ego, z którą się zetknęłam była „Kafka nad morzem”. Murakami to popularny współczesny japoński pisarz, który w nieco abstrakcyjny sposób przybliża istnienie swoich bohaterów.
„Kafka…” to opowieść o piętnastoletnim Kafce Tamurze, który ucieka z domu przed klątwą ojca do niezwykłej i tajemniczej biblioteki na wyspie Shikoku. Jednakże oddalenie się od gniazda złej wróżby sprawia, że nieświadomie się ona spełnia. Tamura dosięga dna świadomości, dna własnej duszy by potem powrócić do pustego, rodzinnego domu. W tym samym czasie w podróż wybiera się rozmawiający z kotami pan Nakata oraz jego towarzysz uwielbiający hawajskie koszule, kierowca ciężarówki. Nieświadomie ich poczynania wpływają na losy głównego bohatera, w fantastyczny sposób się łączą w jedną całość. Murakami w nierealistyczny sposób wyolbrzymił dramaty głównego bohatera przez co w całej swej okazałości obnażył jego wnętrze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz